Προχθές γύρισε η κόρη μου από το σχολείο ενθουσιασμενη….
Κρατάει στο χέρι της μια σελίδα Α4, την κουνάει με χαρά και έρχεται να μου την δειξει,»τι είναι αυτό αγάπη μου;»τι ρωτάω νομίζοντας ότι έχει ζωγραφίσει κάτι στα εικαστικά…»μαμά θυμάσαι το κοριτσάκι που είναι στην τάξη μου από τη Συρία ;;;»έφτιαξε αυτό για μένα και τις φίλες μου…
το Χαρτί λοιπόν έγραφε στα ελληνικά τα ονόματα των τριών κοριτσιών
Κορίνα
Μαρία
χρυσα
Τι πιο απλό ,τι πιο ευκολο,
Το κορίτσι από τη Συρία κάνει προσπάθεια να μπει σε αυτή τη μικρή ομάδα με έναν τρόπο απλό γνήσιο παιδικό και αθώο.. και βρήκε ανταπόκριση η κόρη μου όλο το απόγευμα έφτιαχνε μια ζωγραφιά για τη νέα φίλη της από τη Συρία….
Είμαι ενθουσιασμένη γιατί οπως κάθε μαμα,μαλλιαζει η γλώσσα μου να δίνω συμβουλές στα παιδιά μου, όταν όμως κάποιες συμβουλές παιρνουν μορφή τότε πραγματικα διαπιστωνουμε ότι διαμορφώνουμε χαρακτήρες και ναι λοιπόν ο πρώτος παιδαγωγός των παιδιών μας είμαστε εμεις…
Μια από τις πολλές συμβουλές που έδωσα και θα δίνω στα παιδιά μου είναι να μην κρίνουν τους φίλους τους από το χρωμα,το ύψος,το βάρος,την απόδοση στα μαθηματα,την οικονομική κατάσταση,την καταγωγη…και γενικώς ότι τους διαφοροποιεί από τις ίδιες…
Όσο ρομαντικό και να ακούγεται δεν με νοιαζει από που είναι οι φίλοι των παιδιών μου,αρκεί να τις νοιάζονται, να τις αγαπάνε, και να τις στηρίζουν…με αυτά θέλω να πορεύονται και ευτυχώς τα δείγματα από την μικρή τους κοινωνία είναι ενθαρρυντικά…
Από τα παιδιά μας εξαρτάται ο κόσμος!!! Εμείς τον χτίζουμε και επιβάλλεται να τον χτίσουμε σωστά !!!
Yota✨✨✨✨